پایتخت آلمان

آلمان قبل از سال 1871 میلادی هنوز متحد نشده بود و پایتختی نداشت. بخش هایی از  امپراطوری روم قرون وسطی نیز که اکنون جزو آلمان است در آن زمان از قسمت های مختلفی تشکیل شده بود.

پس از کنتگره وین در سال 1815 ، کنفدراسیون آلمان ، انجمن فدرال را در شهر فرانکفورت تشکیل داد. فرانکفورت در سال 1848 در بازه زمانی کوتاهی به پایتخت آلمان تبدیل شد.

در سال 1871 که آلمان رسما متحد شد برلین پایتخت شد و تا پایان جنگ جهانی دوم پایتخت آلمان، برلین بود. البته چند ماه در طول جنگ جهانی اول به دلیل تخریب برلین، شورای ملی در وایمار تشکیل می شد.

در سال 1949 میلادی آلمان به دو قسمت آلمان غربی و شرقی تقسیم شد که پایتخت آلمان غربی بن و پایتخت آلمان شرقی، برلین شد.

در سال 1990 با اتحاد دو آلمان، برلین پایتخت واحد کشور آلمان شد اما مقر دولت تا سال 1999 میلادی در بن باقی ماند.

اگرچه هم اکنون برلین رسما پایتخت جمهوری فدرال آلمان است اما هشت هزار نفر از 18 هزار مقام دولتی آلمان هنوز در بن به سر می برند یعنی 375 مایل دورتر از برلین

بعد از فروپاشی دیوار برلین در سال 1989 و اتحاد آلمان در سال 1990، در 20 ژوئن 1991 مجلس فدرال آلمان تصویب کرد که محل استقرار دولت و پارلمان از بن - شهری که از سال 1949 پایتخت جمهوری فدرال آلمان بود – به برلین منتقل شود. از زمان انتقال محل استقرار دولت و مجلس در سال 1999، آلمان با برلین دارای یک مرکز فعال سیاسی شده که با متروپل های کشورهای بزرگ همسایه در اروپا قابل مقایسه است. نماد این مرکزیت فعال در کنار ساختمان بازسازی شدۀ رایشتاگ و ساختمان نهاد صدر اعظم، دروازۀ گشودۀ براندنبورگ به عنوان سمبل غلبه بر جدایی است. انتقال مرکزیت سیاسی به برلین گاه به این ترس دامن می زد که این امر می تواند با عث رشد مجدد "اعتیاد به خود بزرگ بینی" آلمان ها شده و با توجه به وزن اقتصادی و سیاسی این کشور مناسبات در اروپا را دوباره بحرانی کند. به زودی روشن شد که این ترس بیجاست وحدت آلمان بیشتر جرقه ی آغاز غلبه بر تقسیم اروپا به شرق و غرب بود.

برلین و دیوارمعروفش، هولوکاست، جنگ جهانی، آلمان شرقی؛ این‌ها اولین کلماتی‌ هستند که با شنیدن نام برلین به یاد می‌آوریم. ولی این‌ها همه‌ی برلین نیست. برلین، پایتخت فرهنگی سیاسی آلمان، معروف‌ترین و پرجاذبه‌ترین شهر آلمان است. برلین بزرگ، شهرِ موزه‌ها، شهرِ آثار قدیمی و کلکسیون‌های جدید، فستیوال‌های فیلم و کنسرت‌های موسیقی، پارک‌ها، رستوران‌ها و در نهایت: شهر توریست‌هاست. شهر را اتوبوس‌های دوطبقه، کالسکه‌های توریستی و دوچرخه‌های چند نفره و متروها پوشش کاملی می‌دهند. می‌توانید با اتوبوس‌های عمومی دوطبقه تمام شهر را زیر پایتان داشته باشید، آثاری را که از پایین دیده‌اید بار دیگر از بالا ببینید و به همه‌جای شهر برسید. 

باقی‌مانده‌ی دیوار برلین را به محض رسیدن به میدان پتسدامر می‌بینید. دیوارها بلندند و پر از یادبود و نوشته. چند قدم آن‌طرف‌تر، ردِ خالی دیوارها روی آسفالت خیابان، تاریخ را جلوی چشمان شما می‌آورند. تاریخ را چند‌جای دیگر شهر هم می‌توان بازخوانی کرد: قبرستانی نمادین و سنگی که به یادبود قربانیان هولوکاست ساخته شده، موزه‌ی یهود، کلیسای تخریب شده‌ در جنگ که بنا به یادبود دست نخورده و تعمیر نشده باقی مانده، و ‌ جزیره‌ی موزه‌‌ها ، پنج موزه‌‌ی بزرگ است در حصارِ رود مرکز شهر، روبروی کلیسای جامع شهر. با یک بلیت یک‌روزه برای هر ۵ موزه، می‌توان چند ساعت در آثار آلمان قدیم، مصر، شرق و ایران باستان، فرش‌ها، سنگ نوشته‌ها وخوشنویسی‌های ایرانی قدم زد. 

برلین شهری است برای تمام آدم‌ها. در قلب برلین باغ بزرگی است که در وسط این باغ، قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین باغ وحش اروپا با آکواریومی عجیب و بی‌نظیر قرار دارد. باغ می‌تواند یک روز شما، کودک‌تان و حتی کودک ِ درون‌تان را از تاریخ و ساختمان‌های جدید جدا کند. اغلب حیوانات این باغ وحش در هیچ حصاری نیستند. تنها چیزی که مانع نزدیک شدن حیوانات به آدم‌ها می‌شود چاله‌های عمیقی‌ است که دورتادور محل زندگی‌شان کشیده شده. کنوت، خرس قطبی باغ وحش، یکی از مشهور‌ترین حیوانات دنیاست که برای خودش صفحه ویکی‌پدیا و برو و بیایی دارد. 

برلین، تابستانش رویایی است. مثل دیگر شهرهای اروپا . پیاده‌روها در تسخیر رستوران‌ها و کافه‌ها و میز و صندلی‌هایشان است و دوچرخه-تاکسی‌ها در شهر رکاب می‌زنند. برلین شهری است که باید صبح زود نقشه و دوربین‌تان را بردارید و در کنار بقیه‌ی توریست‌های نقشه به دست و خوشحال، پا به پای اتوبوس‌های گردشگری ِ بی‌سقف و شلوغ، به تمام آثار دیدنی و موزه‌ها سر بزنید. قدم زدن در خیابان‌های مرکز‌شهر، دیدن باغ وحش و ایستادن در صف موزه‌ها، هیچکدام از پاییز به بعد و زیر باد و باران اروپایی چندان جذاب نیستند. بهترین فصل برلین اردیبهشت است تا اواسط مهر . 

ورودی موزه‌ها و باغ وحش و آکواریوم نیز خیلی ارزان نیست و البته بسته به نوع موزه متفاوت است. ورودی موزه‌ها از ٤-٥ یورو تا ٢٠ یورو متغیر است. بین ورودی باغ‌وحش و آکواریوم می‌توان هر دو یا یکی‌شان را انتخاب کرد که روی هم حدودا ٢٠ تا ٢٥ یورو است. 

- نماد برلین یک خرس قهوه‌ای بزرگ است که روی پاهایش ایستاده. اگر همه جای شهر اثری از خرس و مجسمه‌هایش دیدید تعجب نکنید. 

- در تمام سوغاتی فروشی‌های شهر می‌توان تکه‌ای از باقیمانده‌ی دیوار را خرید و به یادگار برد. 

- اگر اهل فوتبال باشید، فروشگاه‌های رسمی باشگاه هرتابرلین (که به دلیل بازی علی دایی سال‌ها پیش در این تیم برای ما ایرانی‌ها آشناتر از یک باشگاه معمولی‌ست) را در همه‌جای شهر می‌توانید پیدا کنید. 

- در برلین ٩ کاخ قدیمی وجود دارد که کاخ شارلوتن‌بورگ معروف‌ترین‌شان است. اگر وقت یا علاقه‌ی زیادی به بازدید از این کاخ‌ها ندارید کاخ شارلوتن‌بورگ به نمایندگی از بقیه‌ی کاخ‌ها، پیشنهاد ما و همه‌ی راهنماهای شهر برلین است. 

- معمولاً هتل‌های قسمت شرقی شهر ارزان‌ترند اما ستاره‌هایشان می‌تواند شما را گول بزند. خیلی وقت‌ها یک ستاره از ستاره‌های درج‌شده برای هتل کم کنید، به سرویس واقعی نزدیک‌تر است. 

- بلیت‌های ٣-٤ روزه‌ی توریستی تمام وسایل حمل و نقل عمومی را پوشش می‌دهند و تخفیفی نیز بر ورودی ِ بعضی آثار و موزه‌ها دارند. اگر این بلیت‌ها را تهیه کرده‌اید احتیاج چندانی به اتوبوس‌های دوطبقه و بی‌سقف توریستی ندارید. اتوبوس‌های عمومی شهر نیز دو طبقه‌اند و سقف‌دار و با همان بلیت می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. 

- دیوار برلین 

- دروازه‌ی برندنبورگ و خیابان اونتر دن لیندن 

- میدان پتسدامر 

- یادبود قربانیان هولوکاست 

- باغ وحش و آکواریوم شهر 

- ساختمان پارلمان (مجلس) 

- کلیسای جامع برلین 

- جزیره‌ی موزه‌ها 

- برج مخابراتی میدان الکساندر 

- موزه‌ی یهود و موزه‌ی دیوار برلین 

- کاخ شارلوتن‌بورگ 

- مجسمه‌ی هگل و انگلس 

- مجسمه‌ی پیروزی (سمبل پیروزی آلمان بر فرانسه) 

- مرکز فرهنگی ِ کولتورفروم 

- موزه‌ی سالوادور دالی