ساختار سیاسی کانادا
اطلاع از ساختار سیاسی یکی از موارد مهم برای افرادیست که قصد مهاجرت به کانادا را دارند، زیرا وضعیت سیاسی و دولتی کشورها تاثیر مستقیم و بسیاری بر تمامی جنبه های زندگی مخصوصا زندگی مهاجران دارد. ممکن است بسیاری از مقامات سیاسی کانادا موافق جذب مهاجران و پناهجویان باشند و برخی مخالف،همچنین باتوجه به ثبات سیاسی، اقتصاد یک کشور می تواند وضعیت بهتری داشته باشد.
در سال 1867 قانون آمریکای شمالی انگلیس (قانون BNA)، به عنوان قانون اساسی کانادا سه مستعمره انگلیس را متحد کرد: استان کانادا (متشکل از کانادای بالایی، که انتاریو امروزیست و کانادای پایین که هم اکنون کبک است)، نوا اسکوشیا و نیوبرانزویک. قانون BNA کانادا را به یک سلطنت مشروطه تبدیل کرد که حاکمیت آن سلطنت حاکم بر پادشاهی انگلستان است (در حال حاضر الیزابت دوم). کانادا یک کشور فدراسیونیست، به این معنی که قدرت بین یک دولت مرکزی (فدرال) و 10 استان (بریتیش کلمبیا، آلبرتا، ساسکاچوان، مانیتوبا، انتاریو، کبک، نیوبرانزویک، نوا اسکوشیا، جزیره پرنس ادوارد و نیوفاندلند و لابرادور) تقسیم می شود. اختیارات دولت فدرال و استان ها در قانون اساسی گنجانده شده؛ حوزه های قضایی سه قلمرو (یوکان، سرزمین های شمال غربی و نوناووت) توسط دولت فدرال به آنها واگذار شده است و در قانون BNA قید نشده اند.
تاریخچه ساختار سیاسی کانادا
در گذشته، فقط حاکمیت انگلیس می توانست قانون اساسی را اصلاح کند؛ در سال 1982 کانادا توسط قانون اساسی خود قدرت را به دست گرفت، به این معنی که سازوکارهایی را به دنبال توافق بین دولت فدرال و 9 استان برای اصلاح آن به وجود آورد. استان کبک از امضای توافق نامه امتناع ورزید، در درجه اول به این دلیل که به وی قانون اساسی خاصی اعطا نشده بود. علاوه بر این، از سال 1982 منشور حقوق و آزادی های کانادا در قانون اساسی گنجانیده شد. با وجود این تغییرات، کانادا به عنوان یک سلطنت مشروطه باقی مانده و ملکه انگلیس، الیزابت دوم، همچنان ملکه کانادا شناخته می شود. در دسامبر سال 2015 دولت ترودو یک نهاد جدید مستقل و غیر حزبی برای مشاوره نخست وزیر در مورد انتصابات مجلس سنا تأسیس کرد، این کمیته مشاوره بر اساس شایستگی توصیه هایی را برای انتخاب افرادی که باید به مجلس سنا منصوب شوند ارائه می دهد.
ساختار سیاسی کانادا چگونه است؟
در کانادا 3 سطح دولتی وجود دارد که هر کدام مسئولیت های مختلفی دارند:
دولت فدرال (دولت اصلی کانادا) : مسئولیت کارهایی که بر کل کشور تأثیر می گذارد، مانند شهروندی و مهاجرت، دفاع ملی و تجارت با سایر کشورها را دارد.
دولت های استانی و سرزمینی (به عنوان مثال استان انتاریو) : مسئولیت مواردی مانند آموزش، مراقبت های بهداشتی و بزرگراه ها را در استان های کانادا بر عهده دارد.
دولت های شهری (محلی) (شهرها، حومه و دهکده های انتاریو) : مسئول آتش نشانی، خیابان های شهر و سایر امور محلی هستند؛ اگر دولت محلی وجود نداشته باشد، دولت استانی این خدمات ارائه می دهد.
دولت فدرال کانادا
سیستم حکومتی کانادا از سیستم پارلمانی انگلیس الهام گرفته و ریشه در سنت دارد. در سطح فدرال، 3 بخش دولتی وجود دارد:
1- الیزابت دوم، ملکه کانادا، رئیس تشریفاتی دولت کانادا است، فرماندار کل نماینده ملکه در کاناداست و وظایف رئیس دولت را انجام می دهد.
2- مجلس عوام با 338 عضو قوانین کانادا را وضع می کند؛ نمایندگان این مجلس را نمایندگان مجلس (MPs) می نامند و بر اساس تقسیمات جغرافیایی انتخاب شده و معمولاً متعلق به یک حزب سیاسی هستند. نخست وزیر رئیس دولت در کاناداست و نمایندگان مجلس را به عنوان وزیر در کابینه انتخاب می کند؛ کابینه درباره سیاست دولت تصمیمات مهمی را اتخاذ می کند. نمایندگان مجلس برای تأمین نیاز رای دهنده گان خود یک دفتر در اتاوا و یک یا چند نفر در حوزه انتخابی خود دارند؛ دفاتر آنها اغلب اولین مکان برای افرادیست که به کمک نیاز دارند.
3- مجلس سنا با 105 عضو قوانینی را که توسط مجلس عوام پیشنهاد شده، بررسی می کند و مجلسیست مستقل و کمتر حزبی. سناتورها از سراسر كانادا توسط نخست وزیر انتخاب شده و توسط فرماندار کل منصوب می شوند.
دولت استانی در کانادا
در ساختار سیاسی کانادا در سطح استانی نائب فرماندار نماینده ملکه است و قوه مقننه قانونگذاری می کند. در پایتخت کانادا ، انتاریو نمایندگان منتخب به عنوان نمایندگان پارلمان استانی (MPPs) شناخته می شوند. حزب سیاسی که بیشترین تعداد MPP را داشته باشد، دولت را تشکیل می دهد و رهبر آن نخست وزیر می شود. نخست وزیر رئیس دولت در انتاریو است و دولت را رهبری می کند و همچنین اعضای MPP را به عنوان وزیر در کابینه انتخاب می کند. کابینه سیاست های دولت را تعیین می کند و قوانینی را برای تصویب قوه مقننه معرفی می کند.
دولت محلی (شهری)
در سطح شهری استان انتاریو ساختار مالی و مدیریت دولتهای محلی شهرهای بزرگ و کوچک و روستاها را تعریف می کند. ساکنان شهری شهردار و اعضای شورا را برای رهبری دولت محلی انتخاب می کنند. کمیته های مشاوران در مورد بودجه، خدمات و امور اداری بحث می کنند که سپس برای رای گیری به شورا منتقل می شوند. شهروندان، صاحبان مشاغل و گروه های جامعه می توانند نگرانی های خود را در جلسات کمیته به شورایاران ارائه دهند. همچنین ممکن است شهرداری ها بخشی از ایالت بزرگتر یا دولت منطقه ای باشند (برای مثال ، منطقه یورک).
انتخابات در کانادا
شهروندان کشور کانادا نمایندگان مجلس عوام را در انتخاباتی عمومی انتخاب می کنند. طبق قانون اساسی کانادا انتخابات حداقل هر 5 سال یکبار برگزار می شود؛ با این وجود ممکن است انتخاباتی زودتر برگزار شود در صورتی که فرماندار کل بعد از شکست دولت با حرکت خودرای در مجلس، استعفای نخست وزیر را بپذیرد و فرماندار کل از رهبر حزب دیگری درخواست نکند که نخست وزیر شود و یک دولت تشکیل دهد. در سال 2007 ، پارلمان بیل C-16 را تصویب کرد که تاریخ های ثابت انتخابات را هر چهار سال یکبار در سومین دوشنبه ماه اکتبر تعیین می کند. صندلی های مجلس عوام توسط جمعیت هر استان و قلمرو توزیع می شود، به طور کلی هرچه جمعیت مردم در یک استان یا قلمرو بیشتر باشد، اعضای آن در مجلس عوام بیشتر هستند. در هر حوزه انتخابی نامزد با بیشترین تعداد آرا، یک کرسی در مجلس عوام کسب می کند و نماینده آن حوزه انتخابی به عنوان نماینده مجلس MP می باشد. رای گیری در ساختار سیاسی کانادا به صورت رای مخفی و امنیت آن بسیار حائز اهمیت است، تشخیص اینکه چه کسی به کدام کاندیدا رای داده غیر ممکن است.
احزاب سیاسی در کانادا
حزب سیاسی که بیشترین تعداد نماینده مجلس را تشکیل دهد، دولت را تشکیل می دهد و رهبر آن نخست وزیر می شود. این بدان معنیست که در انتخابات آینده، یک حزب سیاسی باید 170 کرسی در مجلس عوام کسب کند تا یک دولت اکثریت را تشکیل دهد. در حال حاضر شش حزب سیاسی در مجلس عوام نماینده هستند. یک حزب سیاسی برای داشتن وضعیت رسمی حزب باید 12 عضو منتخب داشته باشد؛ این رسمیت باعث می شود که یک حزب سیاسی برای برخی از امتیازات بودجه واجد شرایط باشد و بتواند در دوره پرسش، سؤال کند.
سه حزب سیاسی با وضعیت رسمی عبارتند از:
• حزب لیبرال کانادا (حزب اکثریت و حکومت فعلی) به رهبری جاستین ترودو(نخست وزیر) از سال 2013
• حزب محافظه کار کانادا (مخالف رسمی) به رهبری اندرو شیر از سال 2017
• حزب دموکراتیک جدید به رهبری جگمت سینگ از سال 2017
همچنین یک حزب دیگر به نام Bloc Quebecois به رهبری ایو فرانسوا بلانشت از سال 2019 وجود دارد که به تفکیک کبک اختصاص دارد، اما بدیهی است که استیناف بسیار کمی دارد.
